Met My Drive in Life gaan we in gesprek met mensen. Hoe kijken zij terug op hun leven en wat willen ze meegeven aan toekomstige generaties? Mevrouw Pronk deed mee aan de My Drive in Life workshop en daarna gingen we bij haar langs om verder te praten en portretten te maken.
Tekst door Nelleke Nijhuis, My Drive in Life.
"Ik stond op de weg te aarzelen, wat ga ik doen? Wat wil ik eigenlijk? Ik stond gewoon stil op straat. Hoe kom ik met mensen in contact die ik leuk vind?"
Ik koos niet kordaat mijn weg. Dat kon ik niet. Er was te veel in de wereld waar het interessant leek en waar je mensen tegenkwam. Weer een mooi modehuis, weer een mooie zaak. Rare mannen achter je aan, rare opmerkingen. Dat had je toen ook. Dan dacht ik dat is gewoon zo.
Echt een doorzetter was ik niet. Het was fantasie waar ik op dreef, en daar werd ik heel gelukkig van. Maar ook onzeker. Niet iets waar ik mijn toekomst mee kon vullen. Gelukkig had ik goede mensen om mij heen. Maar daar luisterde ik dan weer niet naar.
Als je onzeker bent? Laat het een tijdje zo. In de wereld krijg je knauwen op je pad. Dat is bij mij ook gebeurd. En zoals ik het hoor bij anderen ook. Ieder mens krijgt iets op z’n pad waar die stil van zou kunnen worden. Iets dat zoveel verdriet oplevert dat je er liever niet over zou praten. Daar word je onzeker van.
Je moet dicht bij jezelf blijven, praat dingen uit. Ik denk dat je verder komt door mededeelzaam te zijn. Door iemand die tegenover je staat uit te leggen wat je voelt en bedoelt.
Als je goed met jezelf omgaat kun je ook goed met een ander omgaan. Niet liegen, niet bedriegen, dat geeft geen prettig gevoel. Gewoon eerlijk zijn en ook geduld hebben in het leven.
Wat wil ik nou nog eigenlijk? Dit jaar word ik 83. Ik heb rituelen, ik heb tijd, wat ik doe doe ik met liefde. Dingen met zorg en aandacht doen. Dat vind ik fijn. Het gaat niet meer om het bereiken van dingen maar wat ik doe gebeurt met aandacht.
Ga naar buiten, buiten is niet ver. Open je deur!
Nelleke geeft de mooiste workshops om te ontdekken wat jouw motivatiebronnen zijn en daarover in gesprek te gaan met elkaar. Daarbij maak ik portretten van de deelnemers terwijl we het hebben over wat zij net ontdekt hebben over zichzelf. En omdat het te gek is om te zien wat dit doet met mensen en met groepen doen we dat natuurlijk graag meer. Wil je dat ook wel, neem dan vooral contact met Nelleke op.