‘Al jong voelde ik een kriebel in m’n hart, daar heb ik naar geluisterd’
Samen met Nelleke Nijhuis ga ik op pad om met verschillende mensen te praten over de keuzes die zij maakten in het leven. Hoe ze daar nu tegenaan kijken, wat ze daar van geleerd hebben en wat ze anderen zouden willen meegeven.
Enige tijd terug gingen we op bezoek bij Zuster Reinalda in het klooster van de Franciscanessen van Denekamp. Ze vertelde ons over dat ze al jong wist dat ze het klooster in wilde maar dat ze van haar vader eerst moest gaan studeren zodat ze, mocht ze zich toch niet op haar plek voelen, in ieder geval een diploma had.
Na twee jaar studeren vertelde ze haar vader dat dit het niet was. Ze wilde nog steeds het klooster in. En zo geschiedde.
"Al jong voelde ik een kriebel in m’n hart, daar heb ik naar geluisterd"
We spraken over haar leven. Over dienstbaar zijn. Over dat ze vanuit Indonesië naar Nederland gezonden werd omdat de zusters uit Denekamp op missie gingen in Indonesië en daar zo veel betekend hadden. Over de verpleegkunde opleiding die ze ging doen en over hoe ze zorgde voor Kardinaal Willebrands in zijn laatste jaren.
Terwijl we door de prachtige kloostertuin lopen ontmoetten we andere zusters en hun familieleden. Direct valt op hoe goed ze iedereen kent, dat ze voor iedereen een bemoedigend woord heeft en vooral dat ze met iedereen grapjes maakt. Er wordt vooral heel veel gelachen.
Helemaal in het begin van onze ontmoeting vertelde ze over de rondleidingen die ze soms aan schoolklassen geeft. Er was ooit een jongetje dat haar zei dat ze hem blij maakte. Hard lachend vertelde ze dat ze toen uitriep:
"Jij, jij, jij, ik maak jou blij"
Wanneer ik met een dikke grijns op mijn hoofd terug naar de auto loop besef ik me hoe waar deze uitspraak is.
